मी मलाच हरवून बसलो
या निखळ निर्झरापाशी
सय येते आणि भिडते
स्मरणात किती या राशी
संगीत सरींच्यामधले
मज कानी पडते आहे
कोसळती धारा इथल्या
तो नाद निनादत आहे
जल निर्मल वाहे पुढती
जणू अधिर मिलनासाठी
ते सागर झाले
आहे अन्
घागर माझ्या हाती
ही धारच अवखळ आहे
जणू जीवन धावत राहे
मुरलेल्या आठवणींचा
मी दर्या झालो
आहे
या सागरतिरीच्या लाटा
फेसाळत येती कधी अन्
कधी संथ पसरती भवती
हलकेच लागते ध्यान
नरेंद्र प्रभू
Posts
