आत्माची भ्रमणगाथा

 

असे पाहतो जीवन त्याचे फिरत्या चाकावरी

किती पहा हे देश पाहिले धडकी भरते उरी

जरा विसावा नसतो त्याला उडतो तो अंबरी

आत्माची ही भ्रमणगाथा देशोदेशांतरी

जरा जाऊन येतो म्हणतो इतके का ते सोपे?

वळणा वळणा वरती बसले दडून असतील धोके

संकटांवरी स्वार होऊन ऐटीत येतो जातो

किती अनोखे देश नेत्री भरुनी येतो

दीडच दशकामध्ये त्याने पार केली शंभरी

नाही विसावा अजून म्हणतो जाईन देशांतरी

वायुपुत्र हनुमानच जणू हा हुंकार पुन्हा भरी

गड्यांनो... चला जाऊया देऊन हात अपूला त्याच्या करी

नरेंद्र प्रभू

१५ डिसेंबर २०२५