साता समुद्रापार

आमचा सतू (सत्यजित प्रभू) सध्या अमेरिकेत स्टेज शो करतोय. काल असाच त्याचा फोन आला.  काही मराठीतली वाक्यं मालवणीत कशी बोलली जातील असा त्याचा प्रश्न होता. ‘माका कळ्ळला ता तुका म्हायत आसा काय?’ असली काही वाक्य मी त्याला सांगितली. अमेरिकेत हापूस बरोबरच मालवणी बोलीची गोडी अनुभवली जातेय म्हणून मला बरं वाटलं. तसंच या फोनवरच्या संभाषणामुळे मला मी जिपीओत असतानाचा एक किस्सा आठवला.

त्या दिवशी शिवजयंती होती. आमच्या डिपार्टमेंट मधलं काम आटोपून आम्ही सगळे शिवजयंतीच्या मिरवणूकीत सामील झालो होतो. जिपीओच्या आवारात आणि इमारतीत ती मिरवणूक काढली जात होती. मुख्य इमारतीमधल्या गोल घुमटाखाली मिरवणूक आली. प्रत्येक खात्याच्या ठिकाणी ती मिरवणूक आली की ‘छत्रीय कुलावतंस...... शिवाजी महाराज की जय’ अशी गर्जना केली जात होती. माझा मित्र  माहिमचा पवार ती ललकारी देत होता. जवळच एसटीडी आणि आयएसडी चे बुथ होते. एका आयएसडी बुथमधून एक माणूस बाहेर आला आणि म्हणाला “इंटरनॅशनल कॉल चालू है भाई, जरा चूप रहीये” पवारने त्याला विचारलं “किधर कॉल कर रहे हो?” त्याने ‘बर्लिन’ म्हणून सांगून पुन्हा कॉल लावला. पुढे निघालेली मिरवणूक सोडून पवार त्या बुथजवळ गेला आणि दार उघडून जोरदार ललकारी देऊन आला. मला हसू आवरेना. मी त्याला विचारलं असं का केलंस? तर म्हणाला “जाऊदेना शिवजयंती जर्मनीपर्यंत” आता सगळेच आमच्याबरोबर हास्यात सामिल झाले.  साता समुद्रापार आवाज पोहोचला म्हणून पवार भलताच खुश होता आणि याला हे चटकन सुचलं म्हणून आम्ही.

शामसुंदर

सुप्रसिद्ध चित्रकार रेखा भिवंडीकर यांनी श्रीकृष्णाचं अप्रतिम चित्र साकार केलं ते पाहून मला लगेच सुचलेली ही कविता त्यांच्या कलेला अर्पण.     

कृष्ण ठाकला उभा सखे ग वाजवीतो बासरी

जसा साजीरा पाहात होती राधा ही बावरी  

लोभस कमळे अशी उमलली निळ्या सरोवरी

कमल दलेही धुंद जाहली हरीच्या नेत्रापरी  

कमला वरती कोमल पद अन पावा तो अधरी

कमल फुलांची माला रुळते अलंकार ते वरी

मोरपीसांचा मुकुट शोभतो हरीच्या भाळावरी

कमलनयनी ओघळली प्रित जी राधेच्या अंतरी

असा शोभतो मदन सखा हा लेऊन पितांबरी

शामसुंदरा तुझेच दर्शन अपार कृपा करी  

      

नरेंद्र प्रभू

०७/०४/२०१६

नाते तुटता तुटता वाटे

पुन्हा एकदा त्या वाटेवर

हात उसवूनी जाता जाता

जगलो मरणा पुन्हा एकदा

नवा जन्म हा घेता घेता

नाते तुटता तुटता वाटे

नाळ पुन्हा ही कुठे पुरावी

कुठे कशी अन कशास आता

माया ममता उरी धरावी

हात मोकळे झाले आता

दुजा कुणाचा हात धरावा?

उगाच वणवण करता करता

असा आसरा का शोधावा?     

नरेंद्र प्रभू

०३/०४/२०१८

नसते अवघड काही रे

डाव मांडला असा इथे हा

रचतो आहे इमले रे

उधळून गेला सारिपाट तो

बघता बघता आता रे

कधी आपला आप्त सखाही

दुखणे देतो आहे रे

कसे कुणाला सांगायाचे

अवघड झाले कोडे रे

वाटा असती कधी न सोप्या

वाटांवरती काटे रे

त्या काट्यांतून वाट शोधता

नसते अवघड काही रे  

पुन्हा एकदा वसंत येईल

नवी पालवी फुटेल रे

पुन्हा एकदा बहर फुलांचा

रंग ऊधळूनी जाईल रे

नरेंद्र प्रभू

२९/०३/२०१८