खुशी

दिसा मागूनी दिसही गेले

वर्षा मागूनी वर्षे

खेळत होतो पिटूकल्यांसवे

अंतरंगीच्या हर्षे

खुशीत होतो तेव्हा मी पण

आजही रमतो तसा

बागडण्याचे वय सरले पण

लहान होतो कसा!

गम्मत जम्मत मस्ती आणि

थोडा रुसवा फुगवा

रेखा रेषांमधे गुंफीतो

आयुष्याचा ठेवा

कुठे गोठले ते सुंदर क्षण

छायाचित्रांतूनी

अजून ओली आहे आठव

खुशी खुशी होवूनी  

 

(माझे परम मित्र श्री. महेश भिवंडीकर आणि चि. खुशी यांचा एक फोटो फेसबूकवर पाहिला आणि ही कविता सुचली.) 

नरेंद्र प्रभू

०१/०१/२०१५