तुळस साजिरी कपाळी घेऊन
चालली गोजिरी सान्वी पुढे
मेळा गोपाळांचा मागून चालला
गजर विठूचा कानी पडे
आषाढ मेघांचा वरुनी वर्षाव
आनंदा या पार नाही असा
नामाचा गजर, डोळा पंढरपूर
विठ्ठल-विठ्ठल हृदयी वसा
उधळीत रंग अबिर-गुलाल
पडती नाचत पाउले मंदिरी
कसा शिल्पाकार ठाकलेला विठू
प्रसाद सर्वांना देई करी
दयेचा सागर, प्रेमाचाच भार
कृपाळू ही माय हात धरी
करी वारंवार प्रेमाची सावली
ताप हा सर्वथा दूर करी
नरेंद्र प्रभू
०४/०७/२०१७
No comments:
Post a Comment