तो माका काय शिकयतलो (विडंबन)

“तो माका काय शिकयतलो!” या एका वाक्यात समस्त गुरूजनांका विचार करूक लावणारी मालवणी कविता”    

तो माका काय शिकयतलो, मीच तेका शिकवीन

मास्तराच्या हातातली पट्टी, तेच्यासकट वाकविन

माका सांगता आईन्सटायनान ऍपल पडताना बगल्यान

हेना आंबो काय आकाशातसून उडताना जिकल्यान?

तो माका काय शिकयतलो, मीच तेका शिकवीन

माज्या वाटेक गेलो तर लिंबू फिरवीन

नेमबाजी कसली शिकयतास, ढपो बगलात माजो?

काजी मोजा नुसते, आताय डाव माजोच

तो माका काय शिकयतलो, मीच तेका शिकवीन

चिपनळीतसून तिरफळा जागेर शेकवीन

माका शिकव नको... सांगान ठेवतय

आसलस कितीय मोठो ना..., तरी तुका पावशेरान मोजतय

तू माका काय शिकयतस, मीच तूका शिकवीन

बगतस काय असो, कानाखाली वाजवीन  

  

लाखो इथले गुरु

मित्रवर्य सचिनदा आणि आत्मा यांनी सोशलमीडियावर गुरूपौर्णिमेनिमित्त 

बिन भिंतीची उघडी शाळा

लाखो इथले गुरू! ही ग. दि. माडगूळकर (गदिमा) यांची कविता टॅग केली आणि पुढील कविता सुचली.

कुठे कसे अन कधी भेटले

लाखो तिथले गुरु

मित्र, प्रवासी, गावं भेटले

त्यांच्या गोष्टी करू!

पाय पुढे अन रस्ता मागून

घेऊन आला घरापासून

नव्हते माहीत कुठे जायचे

अखंड यात्रा सुरु

कुठे कसे अन कधी भेटले

लाखो तिथले गुरु

कुणी म्हणाले शिखर गाठूया

नसता पायापुरत्या वाटा

ध्येय गाठायाचे म्हणूनी

शर्थ लढ्याची करू

कुठे कसे अन कधी भेटले

लाखो तिथले गुरु

वाटा नव्हत्या सोप्या कधीही

धडे गिरवले त्यात तरीही

काळ शिकवतो तंत्र उद्याचे

तोही एक गुरु

कुठे कसे अन कधी भेटले

लाखो इथले गुरु

असाच माझा प्रवास आहे

नवीन रस्ता खुणवत राहे

जमेल तेंव्हा जमेल तेथे

भ्रमंती माझी सुरु

कुणास ठावे कसे भेटतील

लाखो तिथले गुरु