20 October, 2024

सोनेरी क्षण

 


असा विसावा मनास लाभे
तनास करीतो शांत निवांत
पुन्हा एकदा पुढती नेतो
करण्या कामे अविश्रांत
 
पायामध्ये मासोळीची
लाडीक हुळहुळ पुन्हा एकदा
कानांमध्ये नाजुक गुंजन
झुळूझुळू वाहे अखंड सरिता
 
निळ्या आभाळी मेघ विहरती
हिरवळ ल्याली श्रुष्टी भवती
निल समुंदर अवचित भेटे
गलबत होते खाली-वरती
 
शंख भेदीतो निरव शांती
दुरून कानी पडते हलगी
असते रानी चिवचिव हळवी
झुळूक करीते नाजूक सलगी
 
फुले माळूनी पतीर येते
गोसाव्यांची असते लगबग
आमंत्रण करी भंडार्‍याचे
मनात पडले मागे हे जग
 
क्षण सोनेरी वेचित होतो
प्राजक्ताची होती सोबत
माड पोफळी डोलत होते
ओंजळीतही फुले न मावत

 

नरेंद्र प्रभू

२०/१०/२०२४










No comments:

Post a Comment

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
 

Design in CSS by TemplateWorld and sponsored by SmashingMagazine
Blogger Template created by Deluxe Templates Tested Blogger Templates