मित्रवर्य आत्माराम परब यांनी टिपलेलं हे चित्र पाहून सुचलेली ही कविता.
रंग उषेचे लेऊन तरुवर लाल तांबडे झाले हो
सुस्वर गाती खगवर सारे नभी भरारी घेती हो
रंग घेवूनी आकाशाचे सजली धरती आता हो
कोण रेखितो चित्र अंबरी क्षणा-क्षणाला आता हो
निसर्ग निर्मित रंगोत्सव हा सृजन घेऊनी आला हो
चराचराला नवं संजीवन आनंदाचा ठेवा हो
वसंतासवे खेळू होळी रंग उसळूदे आता हो
रंगातच राहूदे रंगूनी दंग होऊनी जाऊ हो
No comments:
Post a Comment