सर आली

'ऋतू हिरवा'च्या पावसाळी अंकात प्रसिद्ध झालेली माझी कविता

सरसर ही सर आली ग

तृषार्त धरणी न्हाली ग ॥धृ॥

आला सोसाट्याचा वारा

खग़ सावरती घरा

कडाडते वीज वरती ग

निवार्‍यास मी आले ग ॥१॥

झाल्या चिंब रानवाटा

ओथंबल्या तरूलता

मृदगंधीत होती वारे ग

पालटले रुप सारे ग ॥२॥

बैल जोडी उभी लांब

आता नको म्हणू थांब

माती लोणी झाली ग

बिजा जाग आली ग ॥३॥

किती जोराचा पाऊस

उतार नाही कोसों कोस

उरले दूर घर माझे ग

रडत तान्हुला असेल ग ॥४॥

पिक तरारून आले

वार्‍यासंगे हाले डोले

सुखात हे मन न्हाले ग

दवात हळवे झाले ग ॥५॥

नरेंद्र प्रभू