सौभाग्यकांक्षिणी

ऎश्वर्य नसे हे माझे तूजला भारी

मन मनात गुंफून आले सखया दारी

तूज जड होईल ते नकोच मजला आहे

हे भान ठेऊनी मी उंबरठ्यावर आहे

बीज साठवते रे गुपीत उद्याचे सारे

मग, गंधीत होती वसंतातले वारे

फुलऊन मनाची बाग, राग गाताना

स्वप्नास पाहिले असे खरे होताना

संसार सुखाचे इंगित हेच असावे

जे एक दुजाच्या भावातून उमलावे

नरेंद्र प्रभू