आशा

मनमनी छेडीली तार

अशी हळूवार कोवळ्या रात्री

झंकार जाहला मात्र

रंग तरंग गात्रोंगात्री

अंधूक दिशातून

उजळे एक प्रकाश

निमिषात जळाले

जळमटलेले पाश

किती काजळकाळी

होती ती गत रात्र

ठेचाळत होतो

पदपथ थारोळ्यात

ती दिसली, म्हणता म्हणता

धूसर झाली

परी, तरंग उठऊन

जागऊनी मज गेली

नरेंद्र प्रभू