तू असा प्रकटशी

तव मायेने वेड लावले

दूर जाहल्या चिंता

लांब उभा मी, जवळ घेशी मज

आशीश देशील पुरता

प्रचंड ते बळ तुज बाहूंचे

आश्वस्थ करी मज आता

तुझ्या कृपेने न्हाऊनी गेलो

सोप्या झाल्या वाटा

सरस्वतीची सेवा घडते

तुज रुपाची सरीता

तेच असावे भजन पुजन

शब्द असे की गाथा

तू असा प्रकटशी

स्वरूप सुंदर सगळा

तुझ्या करी रुद्राक्ष शोभते

करी माझ्या अक्षरमाळा

नरेन्द्र प्रभू