कळी कोवळी

कळी कोवळी हासत आली

मध्यान्हीच्या समयास

माहित तीजला आधी होते

अजून आहे अवकाश

ती जाणत होती, माय बिचारी

किती करील ते साय्यास

करून टाकू मोकळीक मग

पडेना का थोडा त्रास !

ती निजरी, हसरी

अशी साजरी, गोड गोजीरी

ती राधेच्या कानामधली

मधूर बासरी

नरेन्द्र प्रभू