तूझ्या दुखर्या जखमेवर
फुंकर कुणीच घातली नाही
ते जखमा करत राहिले
खपली कधीच धरली नाही
कधी, कधी ‘एक घाव दोन तुकडे’
होतात सहनही
पण टाचणीचं टोचत राहणं
याच्या सारखं दुखणं नाही
काटा रुतला तर तो
काढून टाकता येतो
पण आतून वाहणारी जखम
हा तर खरच ताप असतो
आता जखम केली न केली
कशाचीच तमा नाही
म्हणच आहे ‘टाकीचे घाव सोसल्या शिवाय
देवपणा येत नाही’
No comments:
Post a Comment